De uitdrukking op het gezichtje van mijn zoon toen ik hem vertelde dat ik Pilatesles ging geven, was onbetaalbaar. Zijn gezichtje gloeide helemaal van een mengeling van trots en blijdschap “Mijn mama is een juf nu”. Zo had ik het zelf nog helemaal niet gezien, maar als je het aan een kleuter uitlegt, ben ik een juf.
Juf Elly
Ik heb een aantal hele fijn juffen gehad op de basisschool, waar ik met veel liefde aan terugdenk. Vooral juffrouw Elly bij de kleuters. Ik kan haar zachte en licht krakende stemgeluid nog zo voor me halen. Dat ze me regelmatig naar de supermarkt stuurde om een pakje Belinda Menthol (voor de rookvrije generatie onder ons, dat zijn sigaretten) te halen, vergeef ik haar direct. Tegenwoordig zou het echt niet kunnen. Maar toentertijd was ik vooral vol trots dat ze deze taak speciaal aan mij toevertrouwde.
Superjuffen
Sinds mijn kinderen naar de opvang en naar de basisschool gaan heeft de titel ‘juf’ voor mij een hele nieuwe dimensie gekregen. Ik had me niet eerder gerealiseerd wat een ongelofelijk belangrijk stempel je drukt op kinderen in een fase waarin ze alles wat ze zien en horen opsponsen. Het geduld en de liefde waarmee alle juffen en meesters (die ik tot nu toe heb meegemaakt) dit doen, vind ik ongelofelijk bijzonder.
De ultieme beloning voor een pilatesjuf
De eretitel ‘juf’ draag ik nu dus met nog meer trots. Ik hoop ook met mijn lessen een kleine stempel te drukken op de mensen die bij mij lessen volgen. De peuters en kleuters hoop ik met het ouder-kind Pilates een leuke start van een leven vol bewegen te geven. En Pilates kan zorgen voor levensveranderende patronen in bewegen en denken. En ieder moment dat iemand daardoor zich beter gaat voelen, of zelfs minder pijn heeft, is voor mij de ultieme beloning.
Leuk om verder te lezen: In de voetstappen van mijn vader
