Een pijnvrij 2023 … hoe fantastisch zou het zijn. Veel mensen met chronische pijn zullen dat als wens hebben. Maar de kans dat dat gaat lukken is klein. Soms zelfs ongelofelijk klein. Maar het feit dat de kans bestaat, maakt het accepteren van je pijn soms heel moeilijk.
Ik heb dit zelf ook ervaren. 2 jaar geleden besloot ik mijn chronische pijn te accepteren. Mijn pijn bij het zitten kon door geen enkele behandelaar worden verholpen. Zelfs een operatie waarbij mijn stuitje werd verwijderd (‘het laatste redmiddel’) bracht geen verbetering. Toen er dus geen concrete aanleiding meer was voor verder behandelen, bleef er maar 1 ding over: Accepteren.
Accepatie is niet makkelijk
Maar ik heb daar ontzettend mee geworsteld. Het idee dat er misschien toch ergens op de wereld een dokter rondliep die wél de oplossing had, zorgde ervoor dat ik mijn pijn niet volledig kon accepteren.
Het afgelopen jaar is bij mij daar verandering in gekomen. En de sleutel daartoe was een hele lichte verandering van wat ik te accepteren heb. Ik accepteer dat ik in het hier en nu pijn heb. Dus ik weet dat als ik morgen opsta, ik een dag met uitdagingen tegemoet ga. Dat ik niet alles kan doen wat ik wil, en dat ik goed voor mijn lijf moet zorgen. Wat er over een maand of over een jaar kan gebeuren koppel ik daar los van.
Accepteren in het hier en nu
Het accepteren van mijn pijn in het hier en nu heeft een heleboel verlichting gebracht. Het heeft me geholpen om te stoppen met vechten. Ik heb berusting in de pijn. Het is er niet leuker door geworden, maar wel draaglijker.
Ik wens jullie voor 2023 ook die rust en acceptatie. Als ik jullie daarbij kan helpen, laat het me weten. We kunnen altijd even bellen om te kijken of een coachtraject vanuit Acceptance & Commitment Therapy jou kan helpen.
Liefs, Tessa
