Daar lag ik dan, op de EHBO van AFAS Live tijdens Amsterdam Dance Event. Omdat ik het wilde, omdat ik het gepland had, omdat ik het nodig had.
Een dancefeest na 10 jaar
Het was ruim 10 jaar geleden dat ik voor het laatst op een dancefeest was. Door mijn chronische pijn, is dat al die jaren niet meer mogelijk geweest. Nadat ik van een arts te horen kreeg dat er geen definitief herstel in zat, en ik ‘Er maar mee moest leren leven’ ben ik gaan uitzoeken hoe je dat eigenlijk doet … leven met pijn. En dat is een lang proces geweest.
Jarenlang zocht ik naar manieren om ondanks mijn beperking toch weer mijn oude leven op te pakken. Maar dat oude leven zit er niet meer in. Een nieuw leven gelukkig wel. Een leven waarin ik mijn energie focus op wat echt belangrijk voor me is. Soms betekent dat creatieve oplossingen vinden. Zoals tijdens het concert van DJ Boris Brejcha waar ik zo graag heen wilde. Het idee alleen al vond ik spannend – zou mijn lijf dit aankunnen?
Een paar jaar geleden zette ik een voorzichtige eerste stap met een concert van Pearl Jam. Maar dat was op Pinkpop. Een festivalterrein waar je overdag overal kunt gaan liggen, zonder dat iemand daar vreemd van op kijkt. Maar dat werd in de Afas live toch ingewikkelder. Gelukkig kreeg ik een ingeving om een matje en kussen mee te nemen en te vragen of ik af en toe bij de EHBO-post mocht liggen. En dat heb ik gedaan.
Van dansvloer naar EHBO en terug
Van tevoren had ik bedacht dat ik misschien 1 of 2 keer naar de EHBO zou gaan. Uiteindelijk ben ik er 4 keer geweest, steeds een korte periode van 10 minuten liggen. En dan kon ik weer de dansvloer op. Waar ik de tijd van mijn leven had.
Nu, achteraf? Ik ben moe, mijn rug doet pijn, maar ik ben zielsgelukkig. Want wat een ervaring was het. Ik heb het door deze strategie 6 uur (totdat het licht weer aan ging!) lang vol gehouden. Waar een paar jaar geleden alleen de treinreis van 010 naar 020 (en terug … ) al te belastend zou zijn.
De les die ik meeneem als pijncoach
De kern van het verhaal, die ik als pijncoach ook aan mijn coachees meegeef: Ik doe de dingen die voor mij belangrijk zijn. En daarvoor betaal ik soms een prijs. Maar die is het volledig waard.
Ps
Mijn post op LinkedIn hierover kreeg veel mooie reacties. Ik deel er 2 van die volgens mij heel mooi verwoorden, wat dit in essentie is:
- “De ziel wil ook wat”
- “Voluit leven is de zonkant en de schaduwkant omarmen”
